Tonnie en Marie zijn alleen thuis. De baasjes zijn naar hun werk. Ze hebben het huis weer eens voor zichzelf.

‘Wat zullen we eens gaan doen vandaag?’ vraagt Tonnie.

‘We kunnen proberen een muis te vangen?’ zegt Marie.

‘Hmm, maar die zijn er bijna nooit hier in huis’, zegt Tonnie. ‘Nee, ik wil iets spannenders.’ En ze strekt haar benen en rent hard door het huis heen.

‘Woei, dat gaat lekker.’ Marie rent er achteraan. Het is inderdaad fijn om door een leeg huis heen te rennen.

‘Ik pak je staart’, roept Marie.

‘Laat dat’, lacht Tonnie, en ze rent nog wat harder. Marie haalt haar toch in en springt boven op haar.

‘Aah, niet doen!’, roept Tonnie en ze vecht terug. Ze weet te ontsnappen en bedenkt dan iets slims. ‘Hup, ik ga de boekenkast in.’ Ze springt de bovenste plank op.

‘Hoei, dat is hoog. Hoe moet ik nu weer naar beneden?’ Tonnie aarzelt. Het enige wat ze ziet is de platenspeler. Maar de platenspeler daar mag ze echt niet op van het baasje. Als hij dat ziet dan begint hij altijd hard te schreeuwen. ‘Wat moet ik nu doen?’ vraagt Tonnie zich af. Maar Marie zit al achter haar, die is ook naar boven gesprongen. Ze moet wel naar beneden.

‘Vooruit, dan moet het maar, het baasje is er toch niet’ en ze knijpt haar ogen dicht. Met een sierlijke sprong springt ze naar beneden, precies bovenop de platenspeler. Woei, dat geeft een lekker gevoel. Het dingt draait. Ze wordt er een beetje duizelig van. Ze springt snel op de luidspreker die er naast staat. Dan is de beurt aan Marie. Die springt zonder nadenken, plof, midden op de plaat.

‘Heee, wat is dat leuk!’ Roept ze verrast uit. ‘Wat een goed spel Tonnie, ik doe het nog eens’ en ze rent weer naar de boekenkast.’

‘Nee, nu is het mijn beurt!’ roept Tonnie en ze rent hard om Marie in te halen. Zo spelen ze de plaat in een middag helemaal grijs. Als het baasje ’s avonds thuis komt en muziek wil opzetten, ziet hij dat er allemaal krassen op de plaat zitten. ‘Hoe kan dit nu weer?’ Moppert hij. ‘Tonnie, Marie, wat is hier gebeurd?’ Maar die liggen heerlijk opgerold tegen elkaar aan op de bank en knijpen hun oogjes dicht.