Vleermuizen vangen

Het is een zomeravond. De ramen staan wagenwijd open. Tonnie ligt op de stoel te soezen. Marie heeft zich tot een bolletje gerold op bed. Siiiii. Plotseling is daar een hoog piepend geluid.

‘Wat is dat nou?’

De oren van Tonnie en Marie spitsen zich. Marie zit klaarwakker rechtop op bed. Tonnie springt in de lucht. Ze ziet iets door de kamer bewegen.

‘Wat is het?’

Marie weet het niet, maar ook zij springt er achter aan. Beter eerst reageren, dan nadenken.

De baasjes van de katten schrikken, ze zaten net rustig een boek te lezen. Ook zij weten niet wat het is. Iets fladdert er door de kamer. Siiiii. Is het een libel? Nee het is geen libel, die maakt niet zo’n hoog geluid. Het is groter dan een insect. Het is een vleermuis! Siiiii. De baasjes duiken naar de grond wanneer dat fladderende wezen vlak over hun hoofd heen schiet. ‘Ie, dit moet hier weg! ‘ roept het baasje. Ze houdt haar handen over haar hoofd. ‘Kijk uit!’

Maar Tonnie en Marie snappen daar niets van, ze vinden het maar wat leuk! Dit beest moeten we te pakken krijgen! Ze springen de lucht in.

Het vleermuisje vliegt nu alle kanten op. Siiiiiiiiii. Hij is zich rot geschrokken. Het was niet zijn bedoeling om een huis in te vliegen! En het was zeker niet zijn bedoeling om twee katten achter zich aan te krijgen! ‘Weg hier’, denkt hij, ‘maar waar is de uitgang?’ Hij vliegt vooruit. Siiiiiii. Maar dan: Pok, Au! Dat was een raam. ‘Wat nu?’ Versuft kijkt hij om zich heen. Maar voor het vleermuisje een oplossing kan bedenken, heeft Tonnie al een plan. HOP, met een aanloop rent ze de bank op. Vervolgens schiet ze RATSJ de gordijnen in en dan HAP, binnen een tel heeft ze het vleermuisje in haar bek zitten.

‘Loslaten, nu!’ schreeuwt het baasje tegen Tonnie, maar die luistert niet meer. Dolblij rent ze met het beest naar de andere kant van de kamer. Wat is ze trots! Marie komt achter Tonnie aan, ze blaast. SSSS. Ze is boos, zij wil de vleermuis ook!

‘Loslaten’, roept het baasje nu streng, ‘het is gevaarlijk om een vleermuis te bijten. Daar kan je heel erg ziek van worden, Tonnie!’

Maar het kan Tonnie niets schelen, zij denkt aan heel andere dingen. Ze rent er mee naar de badkamer en legt de vleermuis in de douche. Marie wil er achter aan, maar een van de baasjes houdt haar stevig vast.

‘Laat me los’, spartelt ze, maar het baasje luistert niet. Het andere baasje is achter Tonnie aan gerend en ook zij wordt vastgepakt. ‘Grrrr’, Tonnie gromt van woede en slaat haar nagels uit. Dit is haar prooi, daar moet niemand zich mee bemoeien! De deur naar de badkamer gaat dicht. Tonnie en Marie worden meegenomen naar de huiskamer. Ze sissen en ze brommen. ‘Dit is zo gemeen!’ ‘De vleermuis is in de badkamer, daar moeten we zijn!’ Eenmaal los krabben ze aan de deur. ‘Doe open die deur, we willen er door!’

Ondertussen zitten de baasjes met een probleem. ‘Wat moeten we nu met een vleermuis in de badkamer?’ vragen ze zich af. ‘Hoe kunnen we die nu weer vrijlaten? We moeten hem zien te vangen. Maar hoe? Misschien met een pan en een handdoek?’ Voorzichtig doen ze de deur open. De vleermuis ligt nog altijd versuft op de vloer van de douche. De baasjes proberen er een pan over heen te schuiven, maar precies wanneer ze dat willen doen. Siiiiiiii. Daar vliegt de vleermuis alweer. De baasjes springen van schrik achteruit en daar vliegt de vleermuis over hun hoofden door het halletje. Hoe krijgen we hem daar nu te pakken? Uiteindelijk lukt het om het vleermuisje met een handdoek te vangen. De baasjes brengen hem naar boven, naar het balkon. Daar mag het vleermuisje uitrusten, tot hij weer sterk genoeg is om uit te vliegen.

Tonnie en Marie snappen het nog niet helemaal. Ze kijken elkaar aan. ‘Wat hebben de baasjes gedaan? Waar is de vleermuis nu gebleven? Ze hebben hem toch niet vrijgelaten? Wie zou er nou ooit zoiets doms doen?’ Ze lopen onrustig door het huis en kijken overal. Net zolang tot ze moe beginnen te worden, dan geven ze het op, ze krabben met hun poten aan de deur van het keukenkastje. Het is slaaptijd, het baasje geeft ze nog wat brokjes en het raam gaat dicht. Even niet nog een vleermuis op bezoek.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *