Tonnie en Marie mogen dan zusjes van elkaar zijn, ze zijn toch heel anders. Ook als het gaat om hun smaak. Tonnie houdt van zout en Marie meer van zoet. Marie houdt van veel eten, Tonnie alleen als het moet of als het echt hééél lekker is.

Iedere ochtend springt Marie net iets voor de wekker met een grote plof op bed om iedereen te laten weten dat ze nu eten moet. Gewoon omdat ze het tijd is om te eten, gewoon omdat ze het zo nu eenmaal gewend is. Tonnie eet meer in kleine hapjes en alleen als ze echt honger heeft. Het is ook omdat Marie altijd als eerste eet, en het liefst de hele bak voor zichzelf heeft, waardoor ze ook geleerd heeft om op andere tijden te eten. Tonnie houdt daarnaast ook gewoon meer van menseneten. Als de baasjes avondeten met een stukje vlees of vis dan zit zij altijd gelijk op tafel om heel stiekem met een poot een stukje van het bord te stelen. Maar het allerlekkerste vindt ze het wanneer het baasje ’s avonds een bakje chips eet. Krrrr, ze hoeft het krakende geluid van de chipszak maar te horen, of ze is er als de kippen bij. Ze springt op het aanrecht en pakt direct een chipje. Meestal doet ze dan even heel lief tegen het baasje, ze geeft hem een kopje zodat hij denkt: ‘aaah, wat is ze toch lief, vooruit Tonnie vanavond mag je wel een chippie.’ En dan als het baasje een boek zit te lezen slaat ze opnieuw toe. Snel pakt ze met haar poot nog een chipje uit het bakje. Het baasje heeft meestal niets door. Dan loopt hij nog wel eens naar de keuken om een glas drinken te pakken en dan heeft ze volledig vrij spel. Tot hij zich plotseling omdraait en haar streng toespreekt: ‘Tonnie, laat dat!’ Dan weet ze dat het niet lang duurt voordat ze opgetild wordt en dat het einde oefening is. Geen chipjes meer die avond. Marie doet alleen voor eierkoeken zoveel moeite, maar die hebben de baasjes niet zo vaak in huis.

Tonnie en Marie mogen dan verschillend dingen lekker vinden, over een ding zijn ze het toch echt eens. De baasjes zijn niet slim wanneer ze denken dat het goed is voor de verandering eens een ander soort brokjes mee te nemen, ze voor de aardigheid te trakteren op een duurder merk. Dat is altijd een teleurstelling. De brokjes worden opgediend, ze rennen blij naar hun bakjes, maar dan staan ze daar en dan: blijkt het opeens heel vies te zijn! Bah, wat is dat nou? Dat lusten wij niet hoor! Wij willen gewoon iedere ochtend en avond onze eigen brokjes, geen poespas!

Het is weekend. Het ene baasje is boodschappen doen en het andere leest een boek. Het baasje had nog beloofd de was te doen en staat nadat ze haar hoofdstuk uit heeft op en doet de kleren in de was. Zonder nadenken drukt ze op de knop om de machine te starten. Ze loopt naar de keuken en zet een kop thee. Ondertussen kijkt ze naar Marie, die speelt met een muisje, ze gooit het beestje hoog in de lucht.

‘Marie, waar is Tonnie?’ Vraagt het baasje verbaasd. Marie stopt met spelen. ‘Wat gek’, denkt ze, ‘Tonnie probeert altijd wel haar muisje af te pakken als ze die door de kamer gooit’. Ze kijkt om zich heen en roept: ‘Tonnie, waar ben je?’ Het baasje loopt inmiddels door het huis om haar te zoeken. Marie gaat ook maar eens op onderzoek. Ze kijkt in de boekenkast. Geen Tonnie. Ze kijkt onder het bed. Geen Tonnie. Ze kijkt in de badkamer. Geen Tonnie. Ze kijkt onder de keuken. Geen Tonnie. Ze kijkt in de klerenkast. Geen Tonnie. Nog eens in de boekenkast. Nog steeds geen Tonnie. Ze kijkt onder de bank. ‘Tonnie, kom tevoorschijn, het is niet leuk meer!’ Roept Marie. Ze kan geen plek meer bedenken waar ze nog kan kijken. Ze begint zich nu ook wel een beetje zorgen te maken.

Het baasje rammelt met een bakje eten. Marie is even afgeleid en rent er op af. ‘Marietje, waar is Tonnie?’ vraagt het baasje nog eens. ‘Wanneer heb jij haar voor het laatst gezien?’ Marie denkt na, maar weet het niet meer. ‘Oh nee’, roept het baasje, ‘ze zal toch niet het trappenhuis in zijn gelopen?’ En het baasje doet de deur open en rent de trappen op en af. Geen Tonnie. ‘Waar kan ze dan naar toe zijn?’ Plotseling bedenkt het baasje zich iets en ze slaat haar handen voor haar mond: ‘Nee, Tonnie zal toch niet tussen de was zijn gekropen en dat ik haar nu in de wasmachine heb opgesloten! Nee, dat mag niet!’ En het baasje rent naar de wasmachine en drukt zo snel als ze maar kan op de uit knop. Ze doet het deurtje open en gooit alle was er uit. ‘Pfoei, gelukkig, daar zit geen Tonnie tussen!’ Marie kijkt het baasje verbaasd aan. ‘Waarom houdt zij zich nu opeens met de was bezig? Er zijn belangrijkere zaken: Tonnie moet gevonden worden! ’

Langzaam is bij Marie weer de herinnering gekomen dat Tonnie niet zo lang geleden nog bezig was met het vangen van vliegjes die het open raam binnen kwamen vliegen. Ze loopt naar het raam en springt in de vensterbank. Het baasje loopt haar achterna. Ze kijken allebei uit het open raam naar beneden, het is best hoog, ze slikken allebei, maar nee daar zien ze toch ook niets. Alleen de buurvrouw die in de tuin een krantje zit te lezen. Die zou het toch wel gemerkt hebben als er een kat naar beneden kwam vallen? Marie loopt onrustig door huis. Waar kan ze nou zijn? ‘Tonnie! Tonnie!’ Roept ze op haar aller-allerhardst. Dan horen ze een stem van beneden. Het is de buurvrouw. ‘Heee, halloo is dit jullie kat hier?’ Het baasje rent naar het raam. ‘Heb je een kat gevonden, een zwart met rood en witte’?’ ‘Ja volgens mij ligt hier een kat, maar hij ligt er wel een beetje vreemd bij,’ roept de buurvrouw terug. ‘Tonnie! O nee. Ze zal toch niets gebroken hebben?’ Het baasje rent de trap af. Marie zit op de vensterbank en kijkt naar beneden. Als het baasje in de tuin van de buren komt, springt Tonnie direct in haar armen. ‘Oh Tonnie, gaat alles goed?’ vraagt het baasje. ‘Het was een ongeluk’, piept Tonnie en ze zet haar nagels in de jurk van het baasje. Stevig in de armen van het baasje wordt ze de trap opgedragen. Thuis krijgt ze een bakje brokjes. Tonnie rent er direct op af, ze weet niet wat het is, maar ze heeft nog nooit zoveel honger gehad in haar leven. Ze eet het bakje in een keer helemaal leeg. Daarna strompelt ze naar de bank, haar achterpootje doet een beetje zeer, en ze gaat op de bank liggen. Ze is zo moe, maar Marie wil alles weten. ‘Hoe kon dat nou, Tonnie? Vertel wat is er gebeurd? Ik was je kwijt. Ik heb je overal gezocht, maar je was nergens.’ -‘Er ging iets mis, ik had hem bijna die vlieg en toen… ‘antwoordt Tonnie, maar ze kan haar zin niet afmaken, zo moe is ze. Haar ogen vallen dicht. ‘Ik moet slapen, Marietje, ik vertel het je morgen allemaal dat beloof ik je!’

Het is een zomeravond. De ramen staan wagenwijd open. Tonnie ligt op de stoel te soezen. Marie heeft zich tot een bolletje gerold op bed. Siiiii. Plotseling is daar een hoog piepend geluid.

‘Wat is dat nou?’

De oren van Tonnie en Marie spitsen zich. Marie zit klaarwakker rechtop op bed. Tonnie springt in de lucht. Ze ziet iets door de kamer bewegen.

‘Wat is het?’

Marie weet het niet, maar ook zij springt er achter aan. Beter eerst reageren, dan nadenken.

De baasjes van de katten schrikken, ze zaten net rustig een boek te lezen. Ook zij weten niet wat het is. Iets fladdert er door de kamer. Siiiii. Is het een libel? Nee het is geen libel, die maakt niet zo’n hoog geluid. Het is groter dan een insect. Het is een vleermuis! Siiiii. De baasjes duiken naar de grond wanneer dat fladderende wezen vlak over hun hoofd heen schiet. ‘Ie, dit moet hier weg! ‘ roept het baasje. Ze houdt haar handen over haar hoofd. ‘Kijk uit!’

Maar Tonnie en Marie snappen daar niets van, ze vinden het maar wat leuk! Dit beest moeten we te pakken krijgen! Ze springen de lucht in.

Het vleermuisje vliegt nu alle kanten op. Siiiiiiiiii. Hij is zich rot geschrokken. Het was niet zijn bedoeling om een huis in te vliegen! En het was zeker niet zijn bedoeling om twee katten achter zich aan te krijgen! ‘Weg hier’, denkt hij, ‘maar waar is de uitgang?’ Hij vliegt vooruit. Siiiiiii. Maar dan: Pok, Au! Dat was een raam. ‘Wat nu?’ Versuft kijkt hij om zich heen. Maar voor het vleermuisje een oplossing kan bedenken, heeft Tonnie al een plan. HOP, met een aanloop rent ze de bank op. Vervolgens schiet ze RATSJ de gordijnen in en dan HAP, binnen een tel heeft ze het vleermuisje in haar bek zitten.

‘Loslaten, nu!’ schreeuwt het baasje tegen Tonnie, maar die luistert niet meer. Dolblij rent ze met het beest naar de andere kant van de kamer. Wat is ze trots! Marie komt achter Tonnie aan, ze blaast. SSSS. Ze is boos, zij wil de vleermuis ook!

‘Loslaten’, roept het baasje nu streng, ‘het is gevaarlijk om een vleermuis te bijten. Daar kan je heel erg ziek van worden, Tonnie!’

Maar het kan Tonnie niets schelen, zij denkt aan heel andere dingen. Ze rent er mee naar de badkamer en legt de vleermuis in de douche. Marie wil er achter aan, maar een van de baasjes houdt haar stevig vast.

‘Laat me los’, spartelt ze, maar het baasje luistert niet. Het andere baasje is achter Tonnie aan gerend en ook zij wordt vastgepakt. ‘Grrrr’, Tonnie gromt van woede en slaat haar nagels uit. Dit is haar prooi, daar moet niemand zich mee bemoeien! De deur naar de badkamer gaat dicht. Tonnie en Marie worden meegenomen naar de huiskamer. Ze sissen en ze brommen. ‘Dit is zo gemeen!’ ‘De vleermuis is in de badkamer, daar moeten we zijn!’ Eenmaal los krabben ze aan de deur. ‘Doe open die deur, we willen er door!’

Ondertussen zitten de baasjes met een probleem. ‘Wat moeten we nu met een vleermuis in de badkamer?’ vragen ze zich af. ‘Hoe kunnen we die nu weer vrijlaten? We moeten hem zien te vangen. Maar hoe? Misschien met een pan en een handdoek?’ Voorzichtig doen ze de deur open. De vleermuis ligt nog altijd versuft op de vloer van de douche. De baasjes proberen er een pan over heen te schuiven, maar precies wanneer ze dat willen doen. Siiiiiiii. Daar vliegt de vleermuis alweer. De baasjes springen van schrik achteruit en daar vliegt de vleermuis over hun hoofden door het halletje. Hoe krijgen we hem daar nu te pakken? Uiteindelijk lukt het om het vleermuisje met een handdoek te vangen. De baasjes brengen hem naar boven, naar het balkon. Daar mag het vleermuisje uitrusten, tot hij weer sterk genoeg is om uit te vliegen.

Tonnie en Marie snappen het nog niet helemaal. Ze kijken elkaar aan. ‘Wat hebben de baasjes gedaan? Waar is de vleermuis nu gebleven? Ze hebben hem toch niet vrijgelaten? Wie zou er nou ooit zoiets doms doen?’ Ze lopen onrustig door het huis en kijken overal. Net zolang tot ze moe beginnen te worden, dan geven ze het op, ze krabben met hun poten aan de deur van het keukenkastje. Het is slaaptijd, het baasje geeft ze nog wat brokjes en het raam gaat dicht. Even niet nog een vleermuis op bezoek.

Lorem ipsum dolor sit amet, consetetur sadipscing elitr, sed diam nonumy eirmod tempor invidunt ut labore et dolore magna aliquyam erat, sed diam voluptua. At vero eos et accusam et justo duo dolores et ea rebum. Stet clita kasd gubergren, no sea takimata sanctus est Lorem ipsum dolor sit amet. Lorem ipsum dolor sit amet, consetetur sadipscing elitr, sed diam nonumy eirmod tempor invidunt ut labore et dolore magna aliquyam erat, sed diam voluptua. At vero eos et accusam et justo duo dolores et ea rebum. Stet clita kasd gubergren, no sea takimata sanctus est Lorem ipsum dolor sit amet. Lorem ipsum dolor sit amet, consetetur sadipscing elitr, sed diam nonumy eirmod tempor invidunt ut labore et dolore magna aliquyam erat, sed diam voluptua. At vero eos et accusam et justo duo dolores et ea rebum. Stet clita kasd gubergren, no sea takimata sanctus est Lorem ipsum dolor sit amet.

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat:

“Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis at vero eros et accumsan et iusto odio dignissim qui blandit praesent luptatum zzril delenit augue duis dolore te feugait nulla facilisi”.

Nam liber tempor cum soluta nobis eleifend option congue nihil imperdiet doming id quod mazim placerat facer possim assum. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit, sed diam nonummy nibh euismod tincidunt ut laoreet dolore magna aliquam erat volutpat. Ut wisi enim ad minim veniam, quis nostrud exerci tation ullamcorper suscipit lobortis nisl ut aliquip ex ea commodo consequat.

Duis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nulla facilisis.

koekjes

Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start writing!